Mobbing a komunikacja i kultura osobista.

Bardzo często dostaję pytania od uczestników szkoleń dotyczące sposobu i form komunikacji szefów z podwładnymi oraz komunikacji pomiędzy pracownikami. Co jest dozwolone, czy i gdzie jest granica, której nie powinno się przekraczać. Przykłady: Czy jak przełożona/ny krzyczy na pracownika  to jest to mobbbing ? Czy jak  szef/szefowa używa wulgaryzmów i niekulturalnych określeń to oznacza, że mobbuje pracownika? Czy jak pracownicy między sobą mówią językiem niewyszukanych epitetów  to,  czy to może wywoływać u nowych osób , wchodzących do zespołu,  poczucie odrzucenia,  wyalienowania etc. a w dalszej kolejności  dyskryminacji? Czy jak….itd, itp. Tych pytań jest bardzo wiele, ale wszystkie  sprowadzają się do jednego obszaru  – kultury osobistej lub jej braku i sposobu komunikacji przyjętego w organizacji. Jak mawiają : „ryba psuje się od głowy”  i coś w tym jest. Jeśli zarząd w firmie  nie stosuje zasad i kultury osobistej to trudno wymagać tego od pozostałych pracowników. Na pewno zdarzają się takie sytuacje…