Dyskryminacja pozytywna – dlaczego uwiera?

Moja kuzynka, studentka pierwszego roku prestiżowego kierunku wiodącego uniwersytetu powiedziała mi, że jest sfrustrowana panującymi tam relacjami. Na uczelni studiuje wielu studentów „zza wschodniej granicy”. Kuzynka jest wolontariuszką w wielu międzynarodowych projektach, osobą otwartą, empatyczną. Dlatego zdziwiłam się, że o otwartości uniwersytetu na studentów – obcokrajowców mówiła z niechęcią. Po chwili dowiedziałam się, że ona i jej koledzy (Polacy) czują się niesprawiedliwie traktowani przez wykładowców. Obserwuje nadmierne wspieranie studentów np. z Białorusi, Ukrainy, nierówne traktowanie ich w sytuacji egzaminów, tolerowanie opuszczania przez nich zajęć, lekceważenia, nauki itp. Powiedziała mi, że czuje się dyskryminowana, gdy za lepszą znajomość materiału na egzaminie dostaje gorsze oceny, a za to trudniejsze pytania. Jednocześnie ta sytuacja demotywuje obie grupy studentów do większych wysiłków związanych z nauką i psuje ich wzajemne relacje. Opowiedziałam kuzynce, że istnieje coś takiego jak dyskryminacja pozytywna. Nazywa się tak czasowe uprzywilejowanie niektórych grup społecznych, polegające na wprowadzeniu przez państwo rozwiązań lub…